🦊 Test Na Uzależnienie Od Marihuany

I choć fizyczne uzależnienie od marihuany jest nadal sprawą dyskusyjną, to u osób, które długotrwale ją zażywały i nagle przestały, pojawiają się objawy odstawienne podobne do tych, które występują przy odstawieniu nikotyny: obniżenie nastroju, niepokój, drażliwość, problemy ze snem oraz chęć zapalenia utrudniająca

Objawy po narkotykach Marihuana – narkotyk, a nie używka Marihuana jest narkotykiem – czyli substancją uzależniająca. Używanie jej powoduje nieodwracalne zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, skutkujące: dysfunkcją w sferze emocjonalnej i w zachowaniu oraz niekorzystnymi zmianami w sferze wolicjonalnej, poznawczej i osobowości. Przekonanie o nieuzależniających właściwościach marihuany bierze się z tego, że rzadko wywołuje ona poczucie głodu narkotykowego i zespoły abstynencyjne, czyli uzależnienie fizyczne. Marihuana mimo małego potencjału uzależniającego jest równie szkodliwa jak inne narkotyki i szybko uzależnia psychicznie. „Medyczna marihuana” Chodzi o Cannabis Indica czyli postać marihuany mająca większe właściwości przeciwbólowe i rozluźniające. Należy wyraźnie podkreślić, że długotrwale zażywana zachowuje wszystkie właściwości szkodliwe właściwe dla wszystkich preparatów cannabis – marihuany. Konsekwencje zażywania marihuany w sferze psychicznej Bezpośrednie skutki przyjęcia marihuany to rozluźnienie, przyjemność, euforia lub lęk rozdrażnienie, zaburzenie koordynacji ruchowej, zawroty głowy, omamy, urojenia. Wrażenia zależne są od rodzaju substancji, dawki, częstości przyjmowania, długości przyjmowania i wyposażenia genetycznego osoby. Długotrwałymi skutkami przyjmowania marihuany jest przede wszystkim zespół amotywacyjny czyli zaburzenie w sferze woli. Objawia się utrudnieniem lub niemożnością podejmowania decyzji, brakiem działania szczególnie wyznaczania sobie celów i ich realizacji. Zespół amotywacyjny od depresji odróżnia brak poczucia winy. Osoby z depresją cierpią z powodu utraty energii. Osoby zażywające marihuanę mają przekonanie o dobrym radzeniu sobie bez względu na stopień pogorszenia funkcjonowania życiowego. Część osób rozluźnia relacje z najbliższymi, przyjaciółmi spoza kręgu narkotykowego. Charakterystyczne jest zawieranie jedynie płytkich emocjonalnie więzi z innymi osobami, osamotnienie, poczucie pustki i nudy. Skłonność do podejmowania decyzji ryzykownych, nieprzemyślanych skutkuje np. stratą finansową wskutek zawierania niekorzystnych transakcji czy kredytów ale także częstszym zakażeniem HIV (wśród palących marihuanę odsetek zakażeń jest większy niż w pozostałej populacji). Wraz z wydłużaniem okresu zażywania marihuany wzrasta pogorszenie pamięci (krótkotrwałej i operacyjnej), pogorszenie zapamiętywania i zdolności uczenia się. Ryzyko chorób psychicznych i zaburzeń U przyjmujących marihuanę wzrasta ryzyko zaburzenia lękowego, szczególnie z napadami paniki, depresyjnego oraz schizofrenii. Towarzyszą im zaburzenia emocjonalne z niskim radzeniem sobie ze stresem, wahaniami nastroju z drażliwością czasem agresją oraz zaburzenia snu. Część tych zaburzeń trudno odróżnić od zespołów abstynencyjnych, czyli odstawiennych. Zwiększa się ryzyko uzależnienia od substancji mających wyższy potencjał uzależniający (psychostymulanty, opiaty). Osoby przyjmujące marihuanę częściej popełniają samobójstwo. Może to wynikać z nieudanych prób leczenia marihuaną innych zaburzeń psychicznych czy problemów życiowych, zamiast szukania pomocy profesjonalnej oraz szukania wsparcia rodzinnego czy społecznego. Inne problemy zdrowotne osób używających marihuanę Palacze marihuany częściej zapadają na odoskrzelowego raka płuc. Jeden „skręt” zawiera kilkakrotnie więcej substancji smolistych niż papieros. Występuje dwukrotnie częstsza zapadalność u mężczyzn na zarodkowego raka jąder. Zwiększone ryzyko chorób gardła i zapalenia oskrzeli. Obniżenie płodności u mężczyzn. Ponieważ marihuana pobudza układ krążenia, zwiększa ryzyko niedokrwienia mięśnia sercowego i zawału serca. Wzrost apetytu, który występuje nawet po pojedynczym zażyciu, a także wzrost apetytu i wagi podczas długotrwałego palenia. Osoby palące marihuanę częściej sięgają po żywność wysokoprzetworzoną i tzw. fast-food (pojawiające się uczucie głodu nie jest spowodowane przez potrzebę uzupełnienia kalorii przez organizm).

Ryzyko uzależnienia od marihuany medycznej. W przypadku stosowania odpowiednich, małych dawek marihuany leczniczej, pod nadzorem lekarza, uzależnienie na ogół nie występuje. Ale jeżeli pacjent był w przeszłości uzależniony, to powinien skonsultować z lekarzem bezpieczeństwo stosowania marihuany leczniczej w jego konkretnym przypadku. Kanabinole to substancje, które pobudzają receptory kanabinoidowe. Naturalnym kanabinolem jest tetrahydrokanabinol (THC), a najczęściej używanymi preparatami są susz żeńskich kwiatostanów (marihuana) lub żywica (haszysz) konopi indyjskich. Część używanej ostatnio marihuany jest zmodyfikowana genetycznie i zawiera nawet 3–4-krotnie większe dawki kanabinoli niż było to w latach 60. i 70. XX wieku. Coraz częściej, choć jeszcze na małą skalę, używane są syntetyczne kanabinoidy, zwykle w postaci dodatków do suszu roślin bez właściwości psychoaktywnych. Fot. Epidemiologia Kanabinole są najczęściej używanymi na świecie nielegalnymi środkami psychoaktywnymi. Kontakt z marihuaną miało ponad 40% populacji amerykańskiej powyżej 12. roku życia, 34% Australijczyków i 20% Europejczyków. W Stanach Zjednoczonych 10% tej populacji używało jej w ostatnim roku, 6% w ostatnim miesiącu, a 2% pali marihuanę codziennie. Szesnaście procent wszystkich leczonych z powodu uzależnień to osoby objęte terapią właśnie z powodu stosowania tej używki (trzecie miejsce po alkoholu i opioidach). Sytuacja prawna marihuany W większości krajów produkowanie i dystrybucja marihuany są zakazane i karane, co wynika z konwencji przyjętej przez ONZ. Natomiast penalizacja używania i posiadania małych ilości marihuany („na własne potrzeby”) jest zróżnicowana w różnych krajach. Większość dyskusji na temat surowości polityki wobec marihuany i stosowane podczas nich argumenty są mocno zideologizowane i opierają się często na tendencyjnie lub wybiórczo dobranych argumentach i danych. O ile szkodliwość palenia marihuany i innych sposobów używania kanabinoli jest dobrze udowodniona, to mało danych dotyczy względnej szkodliwości tzn. odsetków osób poszkodowanych w stosunku do wszystkich użytkowników, stopnia szkód mierzonego, np. liczbą zgonów przypisywanych stosowaniu marihuany, liczbą hospitalizacji, liczbą i rodzajem współwystępujących zaburzeń, liczbą wypadków i przestępstw; w szczególności w porównaniu zarówno z innymi nielegalnymi (np. opioidy, substancje stymulujące), jak i przede wszystkim z legalnymi substancjami (alkohol, tytoń), a także ze szkodami dla zdrowia, a niekaralnymi zachowaniami, jak np. nieprawidłowe odżywianie się, mała aktywność fizyczna itp. Zwolennicy liberalizacji polityki wobec marihuany zwracają uwagę na małą względną jej szkodliwość, natomiast entuzjaści podejścia prohibicyjnego na jej szkodliwość bezwzględną. Szkodliwe używanie marihuany Kanabinole są używane w celu osiągnięcia zakładanych objawów intoksykacji: odprężenia, euforii, zmiany poczucia czasu i wzmocnienia doznań zmysłowych. Zwiększa się również apetyt. W większych dawkach albo u osób szczególnie podatnych może dochodzić do napadów lęku (nawet o natężeniu paniki), nieraz z odczuwaniem derealizacji (uczucia, że świat jest inny niż poprzednio) i depersonalizacji (odczuwanie zmiany swojego ciała i/lub osobowości, a także omamów wzrokowych i słuchowych, czasami z towarzyszącymi urojeniami). Stany psychotyczne, choć krótkotrwałe, mogą być przyczyną zagrażających życiu zachowań. Rzadko takie stany wymagają interwencji medycznej, która polega na umieszczeniu pacjenta w spokojnym otoczeniu i podawaniu leków z grupy pochodnych benzodiazepiny. Bycie pod wpływem kanabinoli zwiększa ryzyko wypadków, zwłaszcza w ruchu drogowym. Używanie kanabinoli związane jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń lękowych i depresyjnych, prób samobójczych oraz zaburzeń psychotycznych. Relacje te są jednak złożone i różnie interpretowane. Współwystępowanie zaburzeń psychicznych wśród osób, które w ostatnim roku szkodliwie używały kanabinoli lub były od nich uzależnione, jest bardzo częste. I tak: zaburzenia lękowe występują u 24% takich osób, duża depresja u 11%, choroba afektywna dwubiegunowa u 13%, osobowość antyspołeczna u 30%, natręctwa u 19%, osobowość paranoidalna u 18%. Istotne znaczenie ma współwystępowanie używania kanabinoli i schizofrenii lub zaburzeń psychotycznych o obrazie podobnym do schizofrenii (omamy, urojenia, zaburzenia świadomości, zaburzenia pamięci, hipomania lub labilny nastrój). W takich przypadkach palenie marihuany najczęściej poprzedza wystąpienie psychozy. Trwają spory, czy i dlaczego kanabinole powodują zaburzenia psychotyczne u niektórych osób, czy jedynie przyspieszają i ujawniają ukrytą predyspozycję do psychozy, albo że palenie marihuany jest tylko nieuświadomionym sposobem radzenia sobie z predysponującą do schizofrenii anhedonią (upośledzoną zdolnością do odczuwania przyjemności). Palenie marihuany przez chorych na schizofrenię przyczynia się do gorszego przebiegu tej choroby i gorszego reagowania na leki. U znacznej części osób przewlekle używających kanabinoli obserwuje się tzw. zespół amotywacyjny, polegający na zmniejszeniu dynamiki życiowej, zawężeniu kręgu zainteresowań, zmniejszeniu aspiracji życiowych i niższym usytuowaniu w hierarchii społecznej, mimo wyjściowej intelektualnej sprawności. Część osób kwestionuje interpretowanie tego zespołu jako psychopatologiczny i jest skłonna interpretować go jako świadomy wybór funkcjonowania w pewnej podkulturze. Funkcje poznawcze, w tym sprawność intelektualna u długotrwale palących marihuanę są zmniejszone. Palenie marihuany może być przyczyną podrażnień, stanów zapalnych, a nawet nowotworów układu oddechowego, przy czym jest to efekt nie kanabinoli, a substancji zawartych w inhalowanym dymie. Ciężarnym zaleca się zaprzestanie palenia marihuany, gdyż w przeciwnym razie może dochodzić do gorszego i wolniejszego rozwoju psychofizycznego dziecka. Uzależnienie Kanabinole uważa się za substancje o relatywnie małym potencjale uzależniającym, czego wyrazem jest stosunkowo mała liczba uzależnionych w stosunku do liczby mających kontakt z marihuaną (dotyczy to też osób używających tej substancji dużo i często). Szacuje się jednak, że w Stanach Zjednoczonych w ciągu całego życia objawy uzależnienia od marihuany występują u 1–4% populacji osób w wieku ponad 12 lat. U osób uzależnionych od kanabinoli mogą występować zespoły abstynencyjne. Zazwyczaj pojawiają się one po 2–3 dniach po odstawieniu marihuany i mają łagodny przebieg. To ostatnie wynika głównie z faktu, że kanabinoidy kumulują się w tkance tłuszczowej i uwalniają się z niej przez wiele dni, co łagodzi objawy. Z tego też powodu łagodne objawy abstynencyjne mogą się utrzymywać dość długo: od kilkanastu do kilkudziesięciu dni. Na obraz kanabinoidowego zespołu abstynencyjnego składają się: odczuwanie głodu kanabinoli i silna chęć bycia pod ich wpływem, zaburzenia lękowe i trudności odprężenia się, drażliwość, bezsenność, zmiana apetytu, znudzenie, poprawa pamięci, a rzadziej: drżenie, wzmożona potliwość, przyspieszenie czynności serca, nudności, wymioty, biegunka, zmiany popędu płciowego. Nie dysponujemy swoistymi metodami leczenia kanabinoidowego zespołu abstynencyjnego, natomiast pacjenci często dokonują „samoleczenia”, aplikując sobie albo kanabinole albo inne substancje (w tym alkohol). Zespół abstynencyjny jest jednym z objawów uzależnienia od omawianej substancji. Inne objawy uzależnienia są częste, ale zazwyczaj mniej dramatyczne niż w przypadku innych uzależnień, co bywa przyczyną bagatelizowania problemu. Leczenie Mimo licznych prób klinicznych dotychczas nie opracowano skutecznych metod farmakoterapii uzależnienia od kanabinoli. Większość programów psychoterapeutycznych jest kombinacją metod opartych na różnych podejściach teoretycznych: wywiad motywujący, zwiększanie motywacji, metody poznawczo-behawioralne, sterowanie wzmocnieniami (nagradzanie zachowań pozytywnych, odbieranie przywilejów w przypadku nawrotu używania kanabinoli), niektórzy przywiązują wagę do testowania abstynencji od kanabinoli (badania krwi na obecność tej substancji). Online test na uzależnienie od marihuany. Uważasz że jesteś uzależniony od marihuany? Test jest pierwszym krokiem w uzyskaniu pomocy Uzależnienie od marihuany - czy w ogóle można uzależnić się od marihuany?Mateusz RosińskiW ostatnich latach można zaobserwować nasilenie się niepokojących tendencji do uznawania marihuany, nie za narkotyk lecz za używkę. Twierdzi się, że co prawda jest to substancja psychoaktywna, ale relatywnie bezpieczna, skoro przedawkowanie jej, nie jest w zasadzie możliwe. Zwolennicy takich teorii pomijają jednak cały szereg niepodważalnych faktów, potwierdzonych licznymi badaniami i publikacjami naukowymi, które wprost wskazują, że marihuana wywołuje silne uzależnienie psychiczne, a przy tym, jest także odpowiedzialna za zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń lękowych, depresyjnych i psychotycznych, a nawet prób samobójczych. Nazywanie jej narkotykiem miękkim wprowadza w błąd, wywołując fałszywe przeświadczenie o nieszkodliwości tej substancji i naraża na ryzyko rozwinięcia się silnego uzależnienia na narkotykiTest na Marihuanę i Haszysz (THC) 7,50 złDodaj do koszykaTesty na narkotykiTest na Amfetaminę 8,50 złDodaj do koszykaTesty na narkotykiMultitest na Narkotyki – 8 substancji 22,90 złDodaj do koszykaTesty na narkotykiMultitest na Narkotyki – 13 substancji 26,99 złDodaj do koszykaCo to jest marihuana?Marihuana to jeden z trzech produktów obok haszyszu (żywiczna plastelina) i oleju (który występuje rzadko), jakie powstają w procesie przetwarzania rośliny konopii siewnych. Roślina ta zawiera w swym składzie nielegalną w większości państw substancję psychoaktywną – tetrahydrokannabinol (THC). Treść niniejszego artykułu, odnosi się zatem nie tylko do marihuany, ale także do równie popularnego haszyszu i oleju, który jest natomiast produktem o marginalnym znaczeniu rynkowym. To właśnie THC odpowiada za wytworzenie się uzależnienia. Wszystkie trzy wyżej wymienione produkty, zawierają THC i stanowią nieomal 70% wszystkich konfiskowanych substancji psychoaktywnych w Europie, co świadczy o tym, że jest to najczęściej stosowana ze wszystkich substancji THCW tym miejscu warto zwrócić uwagę na bardzo ważny jak i zarazem ciekawy aspekt – tj. stężenia THC w końcowych produktach przemiany konopii siewnych. Parametr ten ma duże znaczenie na proces tworzenie się uzależnienia od marihuany. Marihuana produkowana w latach 1979 – 1982 zawierała ok. 3% THC (Bogdan Szukalski Zakład Biochemii Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie). Marihuana skonfiskowana w Europie w 2018 r. (124 tony) zawiera od 9 do 12% THC, a haszysz, którego skonfiskowano aż 424 tony, odpowiednio 14-21% (Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii – ECMNiN). Można zatem zaobserwować, że jest to wzrost skokowy i zasadniczo zwiększający ryzyko wytworzenia się uzależnienia i szkodliwych skutków zażywania marihuany, poddający przy tym w wątpliwość uznawanie tej substancji za bezpieczną i nieszkodliwą. Gdyby stężenie THC w marihuanie dalej pozostawało śladowe, to być może wskazywanie na jej nikłą szkodliwość miałoby uzasadnienie, ale tak nie jest, gdyż siła jego działania wzrosła na przestrzeni 40 lat aż pięciokrotnie. Jak zażywa się marihuanę?Marihuana jest najczęściej palona po zmieszaniu jej z tytoniem lub w czystej postaci. Marihuanę pali się w formie tzw. skręta, jointa – papierosa z marihuany, w fajce wodnej, lub nabiciu lufki papierosowej grudką suszu lub haszyszu. W sprzedaży występują również ciastka zawierające marihuanę, lecz jest to forma przeznaczona do popularyzowania marihuany w kulturze masowej i forma jej promocji, aniżeli częsty sposób odurzania się. Bibułki, lufki, można kupić niemal w każdym można uzależnić się od marihuany?Uzależnienie jakie wywołuje zażywanie marihuany i produktów wytwarzanych z konopii siewnych to zaburzenie psychiczne klasyfikowane w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10 przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) pod kodem F12. Tak, od marihuany można się uzależnić, a jego leczenie jest bardzo trudne, zwłaszcza, że istnieje wspomniany już, fałszywy mit o nieszkodliwości marihuany. Mit ten jeszcze bardziej utrudnia osobie uzależnionej o i tak już zniekształconym postrzeganiu rzeczywistości (przez działanie psychologicznych mechanizmów uzależnienia) prawidłową ocenę skutków i szkód wywołanych zażywaniem od marihuany, jak każde uzależnienie od substancji psychoaktywnych, przejawia się silną potrzebą zażycia substancji, która wywoła pożądane przez użytkownika efekty. Są one oczywiście zależne od wielkości przyjętej dawki, ale co do zasady można uznać, że przede wszystkim w początkowej fazie zażywanie marihuany wywołuje wesołość, gadatliwość poczucie beztroski. Osoba będąca pod wpływem marihuany czuje się odprężona, a dla osoby z zewnątrz jest stan może nie być nawet zauważony. Działanie marihuany wywołuje także efekty, które zależą od częstotliwości jej używania. Osoba która długotrwale pali marihuanę, staje się lekko otępiała, apatyczna i wyciszona, zamknięta w sobie. Długotrwałe zażywanie marihuany wpływa znacząco na dokonywane wybory życiowe, a w zasadzie uniemożliwia realizowanie obranych wcześniej planów i marzeń, gdyż zanika jakakolwiek uzależnienia od marihuanyNiezwykle niebezpieczne w procesie stopniowego uzależniania się od marihuany jest wystąpienie zespołu amotywacyjnego. Zespół ten objawia się zaburzoną zdolnością w podejmowaniu nawet najprostszych decyzji, wyznaczaniu celów, a także realizowaniu pomysłów. Zespół ten utrzymuje się długo po zaprzestaniu zażywania marihuany, a usuwanie skutków nieprawidłowych wzorców wymaga psychoterapii. Jeśli zauważyłeś, że dotychczas aktywna i ambitna, bliska Ci osoba, staje się apatyczna, przestaje realizować wcześniej zaplanowane czynności, porzuca pasje, przestała zajmować się tym, czym Twoim zdaniem w jej wieku powinna, to być może warto sprawdzić, czy nie uzależniła się zespołu amotywacyjnego, marihuana wywołuje szereg innych uciążliwych dla zdrowego funkcjonowania skutków takich jak:znaczące pogorszenie koncentracji,zaburzenia snu (senność, bezsenność),zaburzenia nastroju,zwiększone łaknienie,większa wrażliwość na od marihuany, jak każde uzależnienie wymaga przede wszystkim chęci zmiany u osoby uzależnionej. Choć brzmi to jak zwykły truizm, należy pamiętać, że bez motywacji żadna terapia, czy też leczenie nie przyniesie osobie uzależnionej nie jest prosta. Jeśli zastanawiasz jak pomóc osobie uzależnionej to wiedz, że kluczem jest uświadomienie choremu, że jego funkcjonowanie wymaga terapii oraz, że zmiana szkodliwych wzorców cały czas jest możliwa. Pamiętaj, że nie jest wsparciem przyzwolenie na palenie marihuany w Twoim towarzystwie. Stawiaj osobie uzależnionej nieprzekraczalne granice. Uzależnienie od marihuany, jak każde inne uzależnienie stanowi proces, który jest rozłożony w czasie. Pomoc osobie uzależnionej powinna być dostosowana do fazy uzależnienia, a wybór metod terapeutycznych wymaga konsultacji z psychologiem, najlepiej specjalizującym się w terapii uzależnień. Nie pozwól by marihuana odbierała Twoim bliskim pasje, marzenia i wiesz jak wykryć, czy ktoś pali marihuanę?Znasz już szereg charakterystycznych elementów zachowania takich jak nagłe zmniejszenie zainteresowań, ospałość, niewspółmierna do okoliczności wesołkowatość. Jeśli bliska Ci osoba ma dodatkowo, często przekrwione oczy, rezygnuje z wcześniejszych ustaleń, miewa napady specyficznego głodu, warto sprawdzić czy nie zażywa ona marihuany. Pomocne w tym celu będzie przeprowadzenie testu wykrywającego metabolity THC w moczu. Polecamy skorzystać z naszej oferty na testy na artykuły:Sposób działania i skutki zażywania amfetaminyJak powstaje uzależnienie od amfetaminyDowiedz się więcej z artykułu:jak wyglądają źrenice po amfetaminie, marihuanie i opiatachJak przeprowadzić test na reakcję źrenicDowiedz się więcej z artykułu:Testy na dopalacze, Testy na narkotykiTest na Benzodiazepiny 12,50 złDodaj do koszyka ^{Marihuany jest narkotykiem i wywołuje takie stany. W Pana przypadku zalecam jednoznacznie odstąpienie od zażywania jakichkolwiek środków psychoaktywnych, gdyż istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia psychozy. Witam. Zbyt częste palenie marihuany i pojawiające się stany lękowe mogą wskazywać na uzależnienie.} ^{Marihuana jest narkotykiem miękkim, dlatego w świadomości społecznej funkcjonuje jako niegroźny narkotyk. Bezpośrednim wynikiem tego jest duża liczba uzależnień od marihuany, można zatem mówić o nałogu na dużą skalę. Większość osób popada z uzależnienie od marihuany, gdyż twierdzi, że narkotyk ten nie jest groźny i nie powoduje zależności psychicznej i fizycznej. Tymczasem uzależnienie od marihuany znalazło się w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 jako zaburzenie psychiczne i zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych. Czy od marihuany zatem da się uzależnić? Jak szybko można się uzależnić od narkotyku? Jak wygląda uzależnienie i jak je rozpoznać? Jak wyleczyć uzależnienie od marihuany, jak wyjść z nałogu? Jak pozbyć się nałogu, jak zwalczyć i pokonać uzależnienie? CZY OD MARIHUANY MOŻNA SIĘ UZALEŻNIĆ? Powszechnie panuje pogląd, że marihuana nie uzależnia i nie jest niebezpieczna dla zdrowia i życia, a wręcz przeciwnie jest pomocna w medycynie. Osoby opowiadające się za legalizacją tego narkotyku przedstawiają argumenty w postaci leczniczej marihuany. Należy jednak wskazać, że jest to mit. Marihuana stanowi narkotyk miękki, co oznacza, że od jej zażywania czy palenia nie można uzależnić się fizycznie, tak jak w przypadku narkotyków ciężkich. W związku z tym nie występują objawy somatyczne w wyniku odstawienia. Niemniej jednak narkotyk, powszechnie określany jako trawka, powoduje silne uzależnienie psychiczne. Zależność ta jest przyczyną występowania natrętnych myśli, wewnętrznej konieczności wprowadzania się w stan odurzenia, który wywoływany jest przez działanie THC. U osób, które przez wiele lat narkotyzowały się marihuaną, w sytuacji odstawienia pojawiają się objawy zespołu odstawiennego. Wystąpienie przyjemnych symptomów znacznie utrudnia zerwanie z nałogiem i odstawienie narkotyku. Należy zatem wskazać, że wbrew panującej opinii uzależnienie od marihuany jest możliwe. Niemniej jednak warto podkreślić, że dotychczas nie odnotowano śmiertelnego przypadku przedawkowania tego specyfiku. Po jakim czasie można uzależnić się od marihuany? Odpowiedź na to pytanie nie jest tak oczywista. Każda osoba reaguje w inny sposób na narkotyki, ma inny zakres tolerancji dla środków odurzających. Z tego względu, u niektórych pierwsze objawy uzależnienia mogą pojawić się po kilku spalonych jointach, natomiast inne osoby mogą potrzebować znacznie więcej czasu, aby wykształciło się u nich uzależnienie psychiczne. Należy zatem wskazać, że jak w przypadku każdego uzależnienia, wszystko zależy od predyspozycji biologicznych i psychologicznych, a także struktury osobowości danej jednostki. Jakie są objawy uzależnienia od marihuany? Po czym poznać, że dana osoba narkotyzowała się marihuaną? To podstawowe pytania, które zadają sobie osoby mające podejrzenia, że bliska osoba zażywa narkotyki miękkie. Należy wskazać, że tak jak w przypadku każdej substancji odurzającej, tak w przypadku marihuany pojawiają się charakterystyczne symptomy, oznaki zażywania. Objawem uzależnienia od marihuany jest: silna potrzeba, pragnienie zapalenie marihuany, zaniedbywanie innych obowiązków rodzinnych, zawodowych lub szkolnych, koncentracja życia uzależnionego na pozyskiwaniu kolejnych dawek narkotyku, zwiększona tolerancja na działanie marihuany, co oznacza potrzebę zwiększenia dawek dla osiągnięcia pożądanego efektu, zmniejszona koncentrację i brak możliwości skupienia się, utrata dotychczasowych zainteresowań, zobojętnienie uczuciowe, nadmierna senność i apatia lub wręcz przeciwnie bezsenność i pobudzenie, pogorszony refleks i koordynacja ruchowa. Dodatkowo, u osób uzależnionych od marihuany można zauważyć powtarzające się choroby gardła i krtani, a także kaszel oraz przekrwione oczy. Uzależnieni skarżą się na bóle głowy, problemy z żołądkiem i zaburzenia snu. Ponadto, u narkomanów pojawiają się zmiany w zachowaniu. Pojawia się drażliwość, nerwowość, pobudliwość i nadmierna frustracja. Warto również wskazać, że objawy te mogą się różnić w zależności od stopnia nasilenia uzależnienia. W sytuacji, kiedy istnieją wątpliwości co do zażywania marihuany, warto przeprowadzić testy na obecność narkotyków w organizmie. Testy takie dostępne są w aptekach, umożliwiają w łatwy sposób zweryfikować to, czy dana osoba zażywała narkotyk w postaci marihuany. Należy jednak wskazać, że testy apteczne wykrywają obecność THC w ślinie do 72 h od momentu wypalenia. Znacznie bardziej miarodajne są testy apteczne, które przeprowadzane są na podstawie badań krwi, bowiem THC w krwi utrzymuje się nawet do 2-3 dni od momentu zażycia marihuany. Przeprowadzenie takich testów znacznie ułatwia postawienie diagnozy i wdrożenie leczenia. SKUTKI UZALEŻNIENIA OD MARIHUANY Palenie marihuany powoduje szereg skutków wynikających z działania narkotyku na organizm człowieka. Owe konsekwencje działania THC uzależnione są wielkości dawki, jakości trawki, ale również od stanu emocjonalnego osoby, która je zażywa. Należy wskazać, że skutkiem ubocznym palenia marihuany jest spotęgowanie uczuć, jakie towarzyszą osobom w momencie zażywania narkotyku. W tym znaczeniu narkotyk może potęgować zarówno pozytywne, jak i negatywne doznania. Skutkiem ubocznym długotrwałego palenia marihuany jest zwiększenie tolerancji na narkotyk. Oznacza to, że osoby stosujące narkotyk przed dłuższy czas, potrzebują większych dawek do uzyskania tych samych efektów. Ponadto u osób uzależnionych pojawia się tzw. zespół amotywacyjny. Polega on na spowolnieniu dynamiki życiowej, u uzależnionych dochodzi do utraty ambicji i pasji, które w przyszłości były ważną częścią ich życia. Nałóg skutkuje utratą kontroli nad własnym życiem, cała aktywność uzależnionego skupiona jest wokół pozyskiwania kolejnych dawek narkotyku I wprawienie się w stan odurzenia. W sytuacji, kiedy dochodzi do spadku poziomu substancji psychoaktywnych w organizmie, osoby odczuwają apatię, bezradność i wszechogarniającą pustkę, a niekiedy nawet przejawiają zachowania agresywne. Długotrwałe palenie trawy skutkuje degradacją życia we wszystkich aspektach, podobnie jak w przypadku innych narkotyków. Uzależnieni wycofują się z dotychczasowych kontaktów z rodziną i znajomymi, a także ze związków, tracą zainteresowanie pasjami, zaniedbują obowiązki zarówno zawodowe, jak i domowe. Bezpośrednim skutkiem tego jest zazwyczaj utrata pracy generująca problemy ekonomiczne, a także kłopoty w sferze rodzinnej. Zazwyczaj dochodzi do nieporozumień między członkami rodziny. Należy wskazać, że konflikty między najbliższymi są powodem poczucia osamotnienia, przez co osoby uzależnione poszukują nowych kontaktów, którymi mogłyby zrekompensować swoje kontakty z najbliższymi. Zwyczaj zrozumienie i wsparcie osoby uzależnione znajdują wśród innych osób, które nałogowo palą marihuanę. Warto wskazać, że skutkiem ubocznym długotrwałego palenia marihuany jest możliwość wystąpienia zaburzeń psychicznych takich jak: depresja, zaburzenia lękowe, a nawet psychotyczne. Poza tym, że konopie indyjskie mają negatywny wpływ na psychikę, to odstawienie narkotyku wiąże się z wystąpieniem nieprzyjemnych dolegliwości określanych jako zespół abstynencyjny. Objawami odstawienia są między innymi: trudności z zasypianiem, zmiany związane z trawieniem i apetytem, spotęgowanie uczuć lęku i niepokoju, a niekiedy również objawów somatycznych w postaci nudności, wymiotów i drżenia ciała. Należy wskazać, że zespół abstynencyjny pojawia się zazwyczaj po 2-3 dniach od odstawienia marihuany. Warto również podkreślić, że efekty zastosowania konopi indyjskich można podzielić na kilka faz. Najpierw pojawia się etap euforii i wesołości, który trwa około 0,5-1 godziny. Po tym etapie pojawia się faza relaksacji, której czas waha się od 1 do 2 godzin. Ostatnia jest faza izolacji, której czas trwania wynosi 2 do 3 godzin. JAK I GDZIE LECZYĆ UZALEŻNIENIE OD MARIHUANY? Leczenie zespołu uzależnienia od marihuany, podobnie jak innych narkotyków, nie jest łatwe. Niemniej jednak największą trudnością jest przekonanie osoby chorej do podjęcia leczenia odwykowego i psychoterapii. Należy wskazać, że psychoterapia i leczenie odwykowe ma sens jedynie wówczas, kiedy uzależniony wykazuje chęć podjęcia walki z nałogiem. Z tego też powodu leczenie możliwe jest tylko wtedy, kiedy narkoman dobrowolnie podda się terapii. Leczenie narkomanii w każdym przypadku wymaga pełnego zaakceptowania i zaangażowania pacjenta, konieczne jest zatem zrozumienie istoty problemu i wyrażenie chęci zmiany. Dopiero wówczas, kiedy narkoman podejmie świadomą decyzję o detoksie z substancji psychoaktywnych i wdrożenia psychoterapii możliwe jest podjęcie działań mających na celu wyleczenie. Przed wdrożeniem leczenia konieczne jest potwierdzenie diagnozy i rozpoznanie fazy uzależnienia od narkotyków. W tym celu przeprowadzany jest szczegółowy wywiad lekarski i badania, które pozwalają określić stan pacjenta. Dopiero wówczas możliwe jest podjęcie detoksu, który polega na oczyszczeniu organizmu z substancji psychoaktywnych. Warto wskazać, że na tym etapie leczenia niekiedy pomocniczo stosowane są leki. Farmakoterapia pomaga zminimalizować nieprzyjemne dolegliwości zespołu abstynencyjnego. Należy podkreślić, że detoks organizmu z substancji psychoaktywnych przeprowadzany jest pod ścisłą kontrolą wykwalifikowanych specjalistów, lekarzy i psychiatrów. Terapia dla narkomanów polega na wypracowaniu sposobów radzenia sobie z trudnościami i problemami, znalezienie alternatywnych, atrakcyjnych dla chorego form spędzania wolnego czasu i znalezienia hobby. Wiele osób zadaje sobie pytanie: ile trwa terapia i odwyk od marihuany? Należy wskazać, że czas leczenia jest różny w zależności od fazy uzależnienia i predyspozycji psychicznych danej jednostki. Trudno zatem wskazać jednoznaczne ramy czasowe detoksu I terapii. Niemniej jednak należy mieć świadomość, że wychodzenie z nałogu to długotrwały i trudny proces, który wymaga cierpliwości i zaangażowanie pacjenta. JAK POMÓC UZALEŻNIONEMU OD MARIHUANY? Uzależnienie od marihuany stanowi poważny problem społeczny w Polsce i na świecie. Statystyki wskazują, że każdego roku odnotowuje się kolejne przypadki zachorowań. Należy mieć świadomość, że palacz marihuany to również narkoman. Z tego powodu nieoceniona jest profilaktyka uzależnień. Skutecznym remedium na nowe przypadki zachorowań może być bowiem działalność informacyjno-edukacyjna. Przedstawienie młodym ludziom, którzy szczególnie narażeni są na uzależnienia, mechanizmów powstawania zależności, radzenia sobie z trudnościami, organizowanie alternatywnych form spędzania wolnego czasu może zapobiec wielu przypadkom uzależnień. Niemniej jednak równie istotna jest pomoc osobom już uzależnionym. Aby było to możliwe, konieczne jest zrozumienie narkomanii jako poważnej, przewlekłej i chronicznej choroby, która destrukcyjnie wypływa na wszystkie sfery życia chorego. To niezwykle istotne, ponieważ umożliwia pełną akceptację i wsparcie osoby uzależnionej. Bliskie osoby, które chcą pomóc narkomanom, powinni podejmować z nimi próby rozmowy, których celem będzie nakłonienie do podjęcia terapii odwykowej i psychoterapii. Ponadto, rozmowy pomagają ocenić podejście osoby uzależnionej do leczenia, a także poznać świadomość zagrożeń, jakie płyną z nadużywania substancji psychoaktywnych. Konieczne jest również poświęcanie uwagi i wspólne spędzanie czasu z osobą chorą, aby czuła ona pełne wsparcie i akceptację.} Uzależnienie od marihuany jest nadal temat dyskusji na całym świecie, pomimo badań dowodzących, że większość leków z nią związanych jest mocno przesadzona. Wszystkie substancje uzależniające, w tym marihuana, są określone w wytycznych w Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV). Marihuana to jeden z narkotyków, po które najczęściej sięgają ludzie w różnym wieku. Poprawia nastrój, gdyż wpływa na wyostrzenie zmysłów. Odczucia i doznania po użyciu marihuany są bardzo silne. Wywołuje to substancja psychoaktywna zwana THC. Marihuana powstaje po wysuszeniu kwiatów konopi indyjskichi siewnych. Palenie marihuany działa pobudzająco, ale też uspokaja. Człowiek, który jej używa czuje euforię. Marihuana również uśmierza ból, ale też może wzmagać apetyt, działa rozkurczająco na mięśnie, a także rozszerza oskrzela. W Polsce konopie indyjskie uznawane są za nielegalne. Przy regularnym paleniu marihuany w późniejszym okresie nawet mała dawka może wywoływać negatywne skutki. Zdarzają się zaburzenia snu, ale też brak chęci życiowych i apatia. Człowiek przestaje logicznie myśleć i ma problemy z pamięcią, przez co ma trudności w zdobywaniu wiedzy. spis treści 1. Czym jest marihuana 2. Działanie marihuany 3. Skutki palenia marihuany 4. Jak rozpoznać, czy ktoś pali marihuanę? 5. Marihuana a alkohol Co się dzieje, kiedy łączysz marihuanę z alkoholem 6. Długotrwałe palenie marihuany 7. Medyczna marihuana rozwiń 1. Czym jest marihuana Marihuana, zwana potocznie gandzią, maryśką, trawą, zielskiem albo ziołem, to wysuszone kwiatostany żeńskich roślin konopi indyjskich i/lub konopi siewnych. Główną substancją psychoaktywną, zawartą w marihuanie, jest THC, czyli tetrahydrokannabinol, oraz inne kannabinoidy. Zobacz film: "Co wpływa na pewność siebie?" Konopie indyjskie (Cannabis sativa) zawierają kilkadziesiąt aktywnych biologicznie substancji. W Polsce konopie indyjskie są uprawiane nielegalnie w warunkach naturalnych lub w szklarniach, ale w niektórych państwach, np. Holandii i Szwajcarii, posiadania marihuany nie uznaje się za przestępstwo. Konopie uzyskały nazwę narkotyku „rekreacyjnego”, używanego w celu intensyfikacji przyjemności. Efekty działania THC, a więc skutki palenia marihuany, i doznania zależą jednak od: wielkości dawki, drogi użycia, cech osobowości i stanu emocjonalnego osoby zażywającej marihuanę. Bardzo często marihuanę łączy się z alkoholem w celu spotęgowania efektu euforyzującego. Obok marihuany, inne postacie konopi, to haszysz, olej haszyszowy i THC syntetyczne w formie tabletek i pastylek. Marihuana z wyglądu przypomina suchą natkę pietruszki. Haszysz ma postać brązowych lub czarnych kulek albo kostek. Kontrowersję budzą tezy, potwierdzone przez WHO, jakoby skutki palenia marihuany były mniej szkodliwe niż konsumpcja legalnych używek, takich jak alkohol czy tytoń. Tego rodzaju twierdzenia skłaniają tylko młodzież do częstszego sięgania po narkotyk. Uzależnienie od marihuany, jak każde uzależnienie, objawi się tym, że marihuana zajmie ważne miejsce w funkcjonowaniu. Będzie przedkładana nad ważne czynności, stanie się niezbędna. Negatywne skutki zdrowotne będą tolerowane lub ignorowane. Osoba uzależniona przestanie sobie wyobrażać życie bez tego środka odurzającego. Przetwory konopi indyjskich, w tym marihuana, najczęściej palone są w papierosach (tzw. skręty, jointy, blanty) lub w fajkach albo lufkach. Mogą być również przyjmowane doustnie, rzadziej używane są do produkcji naparów i słodyczy (np. ciasta z marihuaną). THC ma długi okres półtrwania (ponad 20 godzin), a metabolity są wykrywane w organizmie nawet do dwóch tygodni od zażycia jednorazowej dawki narkotyku. Całkowite usunięcie tetrahydrokannabinolu może być możliwe nawet dopiero po trzech miesiącach. Mimo iż bezpośrednia toksyczność marihuany jest raczej niska, to niestety THC wykazuje dużą skłonność do kumulowania się w ustroju. Dawka śmiertelna marihuany wynosi około 1/3 masy ciała człowieka. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Derealizacja po marihuanie - odpowiada lek. Jarosław Lenartowicz Palenie marihuany a halucynacje - odpowiada mgr Katarzyna Garbacz Jak pomóc osobie uzależnionej od marihuany? - odpowiada Paulina Stolorz Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Działanie marihuany Jakie jest działanie marihuany? Konopie indyjskie powodują zmianę percepcji czasu i odległości (wydłużenie lub skrócenie) oraz obrazu ciała (uczucie lekkości). Może pojawić się synestezja, np. widzenie dźwięków, słyszenie kolorów itp. Przeżyciom tym towarzyszy dobre samopoczucie, euforia, wyższa samoocena, odprężenie, brak hamulców, spadek samokontroli, uczucie wyostrzenia zmysłów i lepszego rozumienia świata, filozofowanie, wielomówność oraz napadowy śmiech. W niektórych przypadkach zażywanie marihuany może powodować senność i nadmierne uspokojenie. Niestety THC osłabia pamięć, koordynację wzrokowo-ruchową, koncentrację uwagi i czynności automatyczne. Osłabienie siły mięśniowej z płynnością ruchów i zwolnienie czasu reakcji prowadzą do obniżenia sprawności psychofizycznej. Wyróżnia się cztery fazy działania THC, między którymi występują okresy uspokojenia: faza dobrego samopoczucia, euforii i wielomówności, faza nadwrażliwości zmysłowej (słuchu i wzroku), zaburzeń poczucia czasu i przestrzeni oraz niekiedy napadów ostrego lęku, faza ekstatyczna, faza snu i przebudzenia. Czasami może dojść do intoksykacji marihuaną, co objawia się psychozą intoksykacyjną, przyspieszonym tętnem, wzrostem ciśnienia, rozszerzeniem oskrzeli, podrażnieniem błon śluzowych dróg oddechowych, przekrwieniem spojówek, bólem głowy, gorączką, ogólnie złym samopoczuciem, wysuszeniem błon śluzowych jamy ustnej, wzmożonym łaknieniem. Psychoza intoksykacyjna po zatruciu kannabinolami może manifestować się w postaci omamów wzrokowych i słuchowych, pseudoomamów, gonitwy myśli, depersonalizacji, derealizacji, urojeń prześladowczych, zmian schematu ciała, przymglenia świadomości, niepokoju, lęku, zagubienia, poczucia umierania i utraty zmysłów oraz bezsenności. Objawy psychotyczne, jako skutki palenia marihuany, zazwyczaj mijają po kilku dniach. Warto pamiętać, że kannabinole działają bardziej drażniąco niż tytoń i zawierają więcej substancji kancerogennych (rakotwórczych). THC toruje również powstawanie zaburzeń psychicznych. Niejasny jest związek nadużywania marihuany z zachorowaniem na schizofrenię. Nie do końca wiadomo, czy zwiększa ona ryzyko tej choroby, czy jest tylko mechanizmem spustowym u osób, które wykazują już predyspozycje do zaburzeń z grupy schizofrenii. „Trawka” uzależnia – mimo że u osób, które odstawiły narkotyk, nie widać typowych objawów „głodu”, może u nich wystąpić uzależnienie psychiczne. U takiej osoby po odstawieniu marihuany pojawia się tzw. zespół amotywacyjny, przejawiający się niechęcią do podejmowania jakiejkolwiek aktywności, ograniczeniem kontaktów towarzyskich, osłabieniem pamięci i koncentracji. 3. Skutki palenia marihuany Najczęstsze skutki palenia marihuany to: bóle gardła, zapalenie oskrzeli i astma. U kobiet regularnie palących występują zaburzenia miesiączkowania, a u mężczyzn – zaburzenia produkcji testosteronu. Dzieci matek palących marihuanę mają mniejszą masę urodzeniową niż dzieci matek niepalących. Dodatkowo palący „trawkę” są bardziej narażeni na urazy, np. wskutek wypadków komunikacyjnych, gdyż THC osłabia refleks. Warto pamiętać, że palenie marihuany może uzależnić. Konopie indyjskie uzależniają przede wszystkim psychicznie. Badania dowodzą istnienia zjawiska tolerancji odwróconej, co oznacza, że przy systematycznym przyjmowaniu THC dochodzi do nadwrażliwości na tę substancję psychoaktywną i osiągania pożądanych doznań przy mniejszych dawkach. Zjawisko odwróconej tolerancji i niska toksyczność THC ma przemawiać za małym potencjałem uzależniającym narkotyku i jego „względnym” bezpieczeństwem. Objawy uzależnienia od marihuany, to: zaburzenia snu, zawroty głowy, bóle głowy, suchość w ustach, apatia, brak motywacji do działania, ograniczanie kontaktów międzyludzkich, zaburzenia koncentracji i pamięci, niespodziewane zmiany nastroju, luki w pamięci zaburzenia zdolności uczenia się, myślenie magiczne i porozrywane, upośledzenie umiejętności logicznego myślenia, osłabienie zachowań intuicyjnych, wychudzenie, przewlekłe zapalenia krtani i oskrzeli, napady kaszlu, przekrwienie spojówek i białkówek. Dłuższe palenie marihuany skutkuje powstaniem zespołu apatyczno-abulicznego, który manifestuje się bezczynnością, stałym rozdrażnieniem, zobojętnieniem uczuciowym i zmniejszeniem zainteresowań. W skrajnej postaci nastolatki palące marihuanę mogą izolować się od społeczeństwa i przerwać naukę. U niektórych występuje również zespół amotywacyjny (osoba uzależniona od marihuany nie ma siły i energii do działania, potrafi całe dnie spędzać w łóżku lub np przy komputerze). Niektóre osoby cierpią z powodu zaburzeń psychotycznych, lękowych czy depresyjnych. Uzależnienie fizyczne od THC jest słabo wyrażone i występuje jedynie u osób uzależnionych, które przyjmują codziennie wysokie dawki narkotyku. Do objawów abstynencyjnych, które pojawiają się w czasie niebrania, zalicza się: drażliwość, lęk, głód psychiczny, wzmożoną potliwość, spadek apetytu, dolegliwości żołądkowe, dreszcze, niewielki wzrost temperatury ciała i zaburzenia snu. Odstawienie marihuany może skutkować zaburzeniami psychotycznymi, w tym tzw. flashbackami. Flashbacki to nawroty objawów psychotycznych, np. omamów wzrokowych, napadów lęku, zaburzeń percepcji czasu i przestrzeni oraz doznań zmysłowych, utrzymujących się od kilku sekund do kilku minut. Leczenie uzależnienia od marihuany nie wymaga zazwyczaj hospitalizacji – wystarczy pomoc ambulatoryjna w postaci psychoterapii. 4. Jak rozpoznać, czy ktoś pali marihuanę? Jak rozpoznać, czy ktoś pali marihuanę? Warto zwrócić uwagę na słodką woń oddechu, włosów i ubrania, powiększone źrenice, przekrwione oczy, zaburzenia koordynacji ruchowej, zwiększony apetyt, chwiejność emocjonalną, opóźniony refleks, nieuzasadniony chichot oraz fifki, bibułki papierosowe, nasionka i zielono-brązowe liście. Jeśli rodzice, czy opiekunowie chcą rozpoznać, czy ich wychowanek jest pod wpływem narkotyku mogą to ocenić po zaburzeniach koordynacji ruchowej podopiecznego. Będzie on miał także przekrwione oczy. Palenie marihuany wywołuje też wzmożone pocenie się. Takie objawy mogą się utrzymywać przez ok. 3 godziny od momentu palenia marihuany. 5. Marihuana a alkohol Alkohol i marihuana to bardzo niebezpieczne połączenie. Ludzie decydują się na nie, aby zwiększyć swoje odurzenie lub wzmocnić efekt narkotyku. Często zdarza się tak, że osoby pod wpływem narkotyków lub alkoholu sięgają po kolejną używkę, gdyż nie są już w stanie podejmować rozsądnych decyzji. Im więcej substancji odurzających się przyjmie, tym większe szanse na zaszkodzenie zdrowiu i zagrożenie życiu. Skutki palenia marihuany w połączeniu z alkoholem są nieprzewidywalne. Działanie obu substancji może się zwiększyć, a niekiedy pojawiają się nieprzewidziane reakcje. Palenie marihuany i picie alkoholu może dać takie objawy, jak nudności, wymioty, ataki paniki, napady lęku i paranoi. Osoby bardziej podatne na używki po jednoczesnym stosowaniu marihuany i alkoholu mogą doświadczyć objawów psychozy. Istnieją dowody na to, że obecność alkoholu we krwi sprzyja szybszej absorpcji THC. W rezultacie osobie stosującej obie używki na raz może zrobić się niedobrze po zapaleniu konopi indyjskich. Pojawiają się zawroty głowy, nudności, wymioty, bladość skóry, potrzeba położenia się. Objawy silniej manifestują się, gdy pali się skręta po wypiciu alkoholu niż w odwrotnej konfiguracji – kiedy pije się alkohol po wypaleniu marihuany. Zarówno nadużywanie alkoholu, jak i nadużywanie „trawki” może być bardzo niebezpieczne. Niebezpieczeństwo wzrasta, gdy nadmiar etanolu łączy się z dużą ilością THC. Co się dzieje, kiedy łączysz marihuanę z alkoholem Połączenie palenia marihuany z piciem alkoholu może skutkować: nieprzewidywalnymi reakcjami organizmu na używki – połączenie alkoholu i konopi indyjskich daje większe prawdopodobieństwo skutków ubocznych każdej z tych substancji odurzających niż gdyby się je stosowało w odosobnieniu. Mogą to być objawy somatyczne (wymioty, nudności), jak i objawy psychiczne (paranoja, lęk, niepokój); zaburzeniem kontroli nad pojazdami – alkohol wpływa na zdolność kierowania pojazdami, podobnie jak marihuana. Oba środki zaburzają koncentrację uwagi, percepcję i refleks. Nawet w niewielkich dawkach połączenie alkoholu i marihuany może doprowadzić do zagrożenia życia i zdrowia kierującego pojazdem, pasażerów i innych uczestników ruchu drogowego; znacznym odurzeniem – w takiej sytuacji ludzie stają się mniej świadomi i tracą kontrolę nad sobą i otoczeniem. Pojawia się ryzyko, że doprowadzą do sytuacji zagrażających ich życiu lub przyzwolą na niebezpieczne zachowania seksualne; zastąpieniem jednego uzależnienia drugim – osoby, które starają się zerwać z jednym nałogiem, mogą ulec drugiemu, który pomaga im w łagodzeniu objawów odstawienia, np. osoby starające się rzucić palenie marihuany mogą mieć problemy ze snem, przez co zaczynają pić alkohol, który ma im ułatwić zasypianie. Uzależnienie od marihuany samo w sobie stanowi zagrożenie dla zdrowia człowieka, u którego narkotyk negatywnie wpływa na mózg i układ nerwowy. Z kolei połączenie palenia marihuany z piciem alkoholu skutkuje tym, że człowiek szybciej ulega nałogowi. Jeśli wybierasz się w podróż do Holandii, zarezerwuj niedrogi nocleg poprzez stronę promocje. 6. Długotrwałe palenie marihuany Najnowsze badania analizują, jaki wpływ ma długotrwałe stosowanie marihuany na zdrowie psychiczne. Jak wskazują doniesienia, marihuana zmniejsza poziom dopaminy w mózgu, hormonu, który ma wpływ na proces nauki, motywację, emocje i ruch. Jej niski poziom związany jest ze zmianami zachowania, zmęczeniem, brakiem motywacji, a także z wieloma schorzeniami neurologicznymi, takimi jak choroba Parkinsona czy też ADHD (zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi). Kierownik badań, profesor Oliver Howes, z Clinical Sciences Center w Londynie, Wielka Brytania publikuje swoje doniesienia w magazynie „Nature”. Według instytucji National Survey on Drug Use and Health, tylko w Stanach Zjednoczonych ponad 22 miliony osób pali marihuanę, co czyni ją najczęściej stosowanym nielegalnym narkotykiem w kraju. Statystki w kwestii Polski nie są precyzyjne, mówi się, że nawet 10 procent Polaków mogło palić marihuanę w ostatnich latach. Długotrwałe stosowanie marihuany może przyczynić się do szeregu zaburzeń psychicznych, włączając w to depresję, stany lękowe i schizofrenię, ale mechanizmy które mogą do tego prowadzić pozostają niejasne lub są sporne. W związku z legalizacją marihuany dla celów medycznych i rekreacyjnych, naukowcy muszą poznać, jak dokładnie lek ten wpływa na pracę mózgu. Profesor Howes wraz z zespołem zbadali, jak wpływa na nas tetrakannabinol - główny związek psychoaktywny zawarty w marihuanie. W zależności od dawki, marihuana może mieć działania rozluźniające, przeciwbólowe, rozkurczające mięśnie, a nawet pobudzające apetyt. W obecnej chwili posiadanie marihuany w Polsce jest nielegalne, jednak coraz więcej apelów o to, żeby była dostępna do użytku ze wskazań medycznych. 7. Medyczna marihuana Od 17 stycznia 2019 roku w Polsce można realizować recepty na medyczną marihuanę. Nie znaczy to jednak, że każdy może ot tak wejść do apteki i zrealizować receptę. Lek najpierw trzeba sprowadzić. Nie jest też refundowany, co stanowi duży problem. Marihuana medyczna pozbawiona jest THC, co oznacza, że nie wywołuje stanów psychoaktywnych ani uzależnienia. Przepisywana jest pacjentom chorującym na padaczkę lekooporną, stwardnienie rozsiane i przewlekły ból spowodowany innymi dolegliwościami. Dawkę dobiera się indywidualnie, pod określonego pacjenta. Według danych Spectrum Cannabis obecnie ok 300 tys. pacjentów potrzebuje kuracji medyczną marihuaną. To jeden z argumentów za obniżeniem ceny tego preparatu leczniczego. Jak na razie w Polsce jedynym dystrybutorem medycznej marihuany jest spółka Spectrum Cannabis. Jak nieoficjalnie dowiedzieli się dziennikarze ''Dziennika Gazety Prawnej'' o rejestrację konopi medycznych ubiegają się cztery kolejne firmy. Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych nie udziela jednak informacji w tej sprawie. Obecnie za 1 g medycznej marihuany trzeba zapłacić 65-70 zł. Jest to efekt obłożenia produktu leczniczego 23 proc. stawką podatku VAT. Medyczna marihuana nie znajduje się też na liście leków refundowanych. W rozmowie z DGP Tomasz Witkowski, manager na kraj w Spectrum Cannabis powiedział, że przed wprowadzeniem suszu na rynek firma wystąpiła do Głównego Urzędu Statystycznego o kategoryzację tego produktu w celu ustalenia należnej stawki VAT. Medyczna marihuana została zaliczona do substancji farmaceutycznych, które nie są objęte preferencyjną stawką. Potrzebujesz wizyty, badania lub e-recepty? Wejdź na gdzie umówisz się do lekarza od ręki. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Charakterystyka produktu. Test Narko THC jest jednorazowym testem paskowym przeznaczonym do wykrywania obecności narkotyków w moczu. Wyrób pozwala potwierdzić obecność w organizmie tetrahydrokannabinolu – substancji zwanej inaczej THC. Jest to główny składnik marihuany i haszyszu. Choć działanie THC utrzymuje się przez około 2 Zastanawiasz się, jakie są efekty zażywania marihuany, czy to narkotyk, czy uzależnia? Czy jest szkodliwa lub ma skutki uboczne? Jak długo działa? Jakie są skutki długotrwałego palenia? Jaki ma wpływ na płodność? Zapraszamy do lektury poniższego artykułu. Konopie siewne towarzyszą ludzkości od wieków. Trudno ustalić datę kiedy po raz pierwszy odkryto ich właściwości psychoaktywne. Z pewnością od XX wieku produkowana z konopi marihuana stała się jednym z najpopularniejszych środków odurzających. Jej popularność sprawia, że coraz więcej badań prowadzi się nad substancjami aktywnym, które są w niej zawarte. Te z kolei w sposób rzetelny wyjaśniają jak zażywanie marihuany wpływa na nasz organizm. Równocześnie marihuana jest jednym z wyznaczników popkultury, wokół którego narosło wiele mitów. Marihuana – charakterystyka Marihuana, „trawka”, „zioło” – to potoczne nazwy suszu pozyskiwanego z kwiatostanów roślin z rodzaju konopi (Cannabis), który zawiera substancje psychoaktywne. Używana jest w celach rekreacyjnych i/lub medycznych na całym świecie. W rodzaju Cannabis wyodrębnia się trzy rodziny: Cannabis ruderalis (konopie dzikie), Cannabis indica (konopie indyjskie) oraz Cannabis sativa (konopie siewne). Pośród producentów i użytkowników marihuany wyróżniane są produkty pozyskane z rodzin konopii indyjskich, siewnych lub ich hybryd. Legalizacja marihuany w wielu miejscach świata spowodowała intensywny rozwój przemysłu zajmującego się jej produkcją. Dostępne są przeróżne szczepy, którym producenci przypisują specyficzne właściwości np. uspokajające, energetyzujące, wywołujące euforię. Mniej popularne, ale również obecne na rynku odmiany to te wywołujące negatywne efekty jak psychoza czy stany lękowe. Składniki marihuany Jak każda roślina, tak i konopie zbudowane są z wielu, trudnych do izolacji i identyfikacji komponentów. Najbardziej interesującą grupą składników zawartych w tych roślinach są jednak kanabinoidy. Naukowcy zaklasyfikowali do tej grupy około 120 substancji znalezionych w próbkach konopi. Nadal trwają badania nad wpływem kanabinoidów na organizm ludzki. Substancje te oddziałują z naszym wewnętrznym układem kanabinoidowym, którego receptory znajdują się głównie w mózgu i regulują nasz sen, apetyt, percepcję bólu czy działanie systemu odpornościowego. Spośród ponad stu komponentów zaklasyfikowanych do kanabinoidów szczególną uwagę poświęca się dwóm izomerom – THC oraz CBD. Ich wpływ na organizm jest różny. Pierwszy, najlepiej przebadany, ma działanie psychoaktywne – powoduje zaburzenia percepcji i pamięci czy omamy – wywołuje potoczny „haj”. Drugi natomiast, właściwości psychoaktywnych nie posiada, jednak wyniki badań wskazują jego duży potencjał w utrzymywaniu/odzyskaniu dobrego samopoczucia. Badania skupiające się na działaniu THC i CBD równocześnie na organizm wykazują ich synergistyczne oddziaływanie. Przykładowo suplementacja CBD w połączeniu z THC może zminimalizować problemy związane z terapią nowotworów jak ból, zmęczenie czy wymioty. Co ciekawe, z ziarna konopi może wyrosnąć męska lub żeńska roślina. Jest to istotne, ponieważ różnią się one zawartością pożądanych składników, która przekłada się na jakość produktów. W skrócie mówiąc: męska odmiana marihuany zawiera znikome ilości substancji oddziałujących z naszym układem kanabinoidowym. Polecane dla Ciebie test diagnostyczny, wyrób medyczny, test, uzależnienie zł test, uzależnienie zł test diagnostyczny, wyrób medyczny, test, uzależnienie zł konopia, krople zł Działanie marihuany na organizm Zażywanie konopi wiąże się z różnorodnymi skutkami. Zdecydowana większość społeczeństwa kojarzy susz z kwiatostanów konopi z efektami psychoaktywnymi – euforią, dobrym samopoczuciem czy zintensyfikowanym odbieraniem bodźców. Bogactwo składników aktywnych sprawa, że efektów jest zdecydowanie więcej. Składniki marihuany wchodzą w interakcję z wieloma układami budującymi nasze ciało. Mogą wywoływać działanie pożądane jak ulga w bólu czy zwalczenie stanu zapalnego, ale również obniżenie odporności. Wpływ marihuany na organizm przedstawiony jest na poniższej grafice. Grafika przygotowana na podstawie źródło obrazka Testy na marihuanę Zażywanie marihuany obok pożądanych pozytywnych skutków może wywoływać mdłości, niepokój, nierówną akcję mięśnia sercowego czy psychozę. Innym aspektem są testy na obecność składników marihuany i ich metabolitów, które w pewnych lokalizacjach na świecie wykonywane są regularnie i wyrywkowo (np. Chiny). Wówczas użytkownicy poszukują sposobów na usunięcie składników marihuany z ustroju. W Internecie można znaleźć całe poradniki, które obok przydatnych wskazówek, jak odtruwa się organizm, potrafią zawierać wiele nieużytecznych lub szkodliwych rad. Podstawową sprawą jest uświadomienie sobie, jak długo substancje aktywne z marihuany pozostają w naszym organizmie po ich przyjęciu. Czas ten jest zależny od częstotliwości użytkowania i przyjętej dawki, waha się od 1 do 30 dni po zażyciu. Dodatkowo testy na obecność marihuany i jej metabolitów w organizmie przeprowadzane są z użyciem różnych próbek: moczu, krwi, śliny czy włosów. W przypadku włosów pozytywny wynik można wykazać nawet do 90 dni po spożyciu. W przypadku ustąpienia efektów zażycia najzwyczajniej organizm musi zmetabolizować dostarczoną do niego porcję składników aktywnych. Trwa to zazwyczaj kilka godzin, chociaż problemy ze snem czy pamięcią mogą utrzymywać się nawet kilka dni. Skutki palenia marihuany Najczęstszą drogą administracji marihuany do organizmu jest inhalacja dymem powstającym z jej spalania. Należy więc mieć świadomość, że oprócz efektów związanych z oddziaływaniem THC, CBD i innych kanabinoidów na nasz organizm możemy mierzyć się z efektami związanymi z jej paleniem. Podobnie jak w przypadku dymu tytoniowego do wspomnianych efektów zalicza się podrażnienia dróg oddechowych. Wykazano również wpływ długotrwałego palenia związany z podwyższonym ryzykiem zapaleń oskrzeli czy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Z aktualnych badań wynika, że dym z marihuany nie jest czynnikiem podwyższającym ryzyko zapadnięcia na nowotwory płuc. Czy marihuana uzależnia? Opinie społeczne związane z rekreacyjnym zażywaniem marihuany są podzielone. Dla części jest to używka o porównywalnej (lub mniejszej) do alkoholu szkodliwości społecznej. Dla innych jest to narkotyk, który niszczy życie, rodziny i relacje (nomen omen podobnie jak alkohol). Jeżeli chcielibyśmy bezpośrednio odpowiedzieć na pytanie czy marihuana uzależnia? Odpowiedź byłaby jednoznaczna – Tak. Dla pewnego grona użytkowników będzie to używka determinująca sposób życia. Jej odstawienie może wiązać się z pojawieniem się syndromu odstawienia – irytacja, obniżenie apetytu czy zmienne nastroje. Jednak z dostępnych badań wynika, że procent użytkowników, którzy są podatni na uzależnienie od marihuany nie jest większy niż w przypadku legalnych, niemalże na całym świecie, alkoholu czy tytoniu. Legalność marihuany na terenie Polski (dane z 2021 roku) Marihuana i jej produkty pochodne są zaliczane uwzględnione w Wykazie środków odurzających i substancji psychotropowych. W 2020 roku decyzją ONZ została ona usunięta z grupy IV środków odurzających. Oznacza to, że nie jest już przez kraje członkowskie ONZ traktowana jako substancja, co do której stosowana jest kontrola zaostrzona. Nadal jednak o legalności jej posiadania i dystrybucji decydują organy danego państwa lub obszaru. W Polsce nielegalne jest posiadanie jakiejkolwiek ilości marihuany oraz jej dystrybucja do celów rekreacyjnych. Wszelkie regulacje związane z karami za jej posiadanie lub dystrybucję znajdują się w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W 2017 roku dopuszczono do legalnego użytku i dystrybucji marihuanę przeznaczoną do celów medycznych. Marihuana medyczna Medyczna marihuana to potoczna nazwa preparatów pozyskiwanych z „konopi innych niż włókniste”, które mogą być przepisane przez każdego lekarza, poza lekarzami weterynarii, w celu terapii wybranych jednostek chorobowych. Warunkiem wdrożenia leczenia medyczną marihuaną jest nieskuteczność innych standardowych terapii. Receptę na medyczną marihuanę zrealizować można w wybranych aptekach dystrybuujących tego typu produkty. Na rynku dostępne są spraye lub susz. Co ciekawe, według zaleceń medycznych, susz nie nadaje się do palenia, gdyż w wysokich temperaturach degradowane są cenne związki odpowiadające za jego lecznicze działanie. Rekomendowaną drogą podania jest waporyzacja. Konopia medyczna powinna pochodzić ze ściśle kontrolowanych, legalnych hodowli. Jej produkcja jest standaryzowana, a zawartość składników aktywnych podlega ciągłym badaniom. Takie postępowanie wynika z faktu, że medyczna marihuana jest lekiem, który dawkowany jest przez pacjenta zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie powinna mieć zatem miejsca sytuacja, w której lekarz (lub pacjent) zastanawia się, ile THC ma medyczna marihuana. Odpowiedź na to pytanie jest w ulotce i wg standardów wynosi około 20%. Dla porównania w produkcie pochodzącym spoza legalnych źródeł zawartość THC waha się w granicach 10–35%. Schorzenia, w których terapii stosuje się marihuanę to między innymi: nudności i wymioty towarzyszące chemioterapii, bóle neuropatyczny i funkcjonalny, stwardnienie rozsiane, fibromialgia, autyzm czy epilepsja. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Biofeedback – na czym polega? Zastosowanie u dzieci i u dorosłych. Trening biofeedback – efekty Biofeedback (biologiczne sprzężenie zwrotne) to nieinwazyjna metoda terapii polegająca na monitorowaniu przez specjalne urządzenie zmian fizjologicznych organizmu. Ma to na celu lepsze rozpoznawanie wpływu myśli i uczuć na fizjologię, dzięki czemu pacjent może nauczyć się kontrolować te funkcje organizmu, nad którymi w normalnych warunkach nie można panować (fale mózgowe czy napięcie mięśni). Biofeedback jest wykorzystywany w terapii dzieci i dorosłych z zaburzeniami koncentracji, stanami lękowymi, depresją, nadpobudliwością, padaczką, zaburzeniami autystycznymi czy niską odpornością na stres. „Urwany film” po spożyciu alkoholu. Co wtedy dzieje się z mózgiem? Nadużywanie alkoholu jest związane z wieloma długotrwałymi problemami zdrowotnymi. Jedną z konsekwencji może być upośledzenie funkcji poznawczych i pamięci. Niektóre osoby po spożyciu alkoholu wykonują różne czynności, nawet złożone zadania, o których potem nie pamiętają. Naukowcy odkryli mechanizm, który jest molekularną podstawą tego zjawiska i mają nadzieję, że lepsze zrozumienie problemu pozwoli zapobiec wielu negatywnym konsekwencjom. Kim są WWO? Czy jesteś jednym z nich? WWO to pojęcie oznaczające osoby wysoko wrażliwe. Pod terminem tym kryje się cała gama cech, które wyróżniają tego typu ludzi, stanowiąc o ich wyjątkowości. Warto wiedzieć, w jaki sposób traktować osoby WWO, aby czuły się komfortowo i mogły w pełni wykorzystywać swój potencjał w pracy, w związkach i innych sferach życia. Problemy z zaśnięciem – przyczyny, jak sobie radzić? Problemy z zaśnięciem to coraz powszechniejsze zjawisko, które może dotyczyć tak naprawdę każdego – niezależnie od wieku, płci czy przynależności etnicznej. Za tym dotkliwym problemem często kryje się bezsenność, ale również szereg zaburzeń zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Perfekcjonizm – czym jest i jak sobie z nim radzić? Dzisiejsze czasy kreują nowe modele pożądanych zachowań i postaw – jedna z nich jest perfekcjonizm, który ma swoje źródła między innymi w wyidealizowanym świecie znanym z mediów społecznościowych. Jednak perfekcjonizm może być również dużą trudnością dla obarczonego nim człowieka, która znacznie utrudnia życie i relacje z innymi ludźmi. Skąd się bierze déjà vu i czy jest to niebezpieczne zjawisko? Déjà vu to jeden z najbardziej tajemniczych stanów, jakie występują w ludzkim umyśle. Co jakiś czas doświadcza go niemal każdy człowiek, a jednak wciąż nie udało się wypracować jednolitej naukowej interpretacji tego dość niepokojącego zjawiska. Jedno jest pewne – déjà vu na chwilę zaburza nasze postrzeganie teraźniejszości, zasiewając wątpliwość, czy przypadkiem „to się już kiedyś nie działo?". Wybudzanie się w nocy – budzenie się w nocy i problem z zaśnięciem Wybudzanie się w środku nocy należy do bardzo frustrujących, a jednocześnie niestety powszechnych sytuacji, które co jakiś czas dotykają każdego z nas. Jeśli powtarza się to regularnie, należy poszukać przyczyny i wyeliminować czynnik, który wywołuje nocne, niechciane pobudki. Poza tym warto poznać uniwersalne, sprawdzone sposoby, które mogą być skuteczne w radzeniu sobie z wybudzaniem się w nocy. Syndrom paryski – co to jest, na czym polega? Wizyta w Paryżu to dla wielu turystów spełnienie odwiecznego marzenia. Niestety, czasem potęgowane przez lata emocje, oczekiwania i wyidealizowane wyobrażenia potrafią odbić się negatywnie na zdrowiu. Przekonały się o tym osoby, które doświadczyły tajemniczego syndromu paryskiego. . 128 306 108 268 234 127 154 335