Wręczanie pracownikom bonów podarunkowych lub kart przedpłaconych, jest aktualnie szeroko rozpowszechnionym narzędziem motywacyjnym. Mogą być one nagrodą za osiągnięte wyniki, czy też prezentem okolicznościowym. W każdym razie jedne i drugie mogą powodować poprawę relacji pomiędzy pracodawcą a pracownikami, co w założeniu ma istotne znaczenie dla efektywności i wydajności wykonywanych przez tych drugich zadań. Jakie skutki w podatku dochodowym wywołuje przekazanie pracownikom bonów podarunkowych czy kart prepaid? Bony i kart prepaid, co do zasady, różnią się między sobą w zakresie możliwości ich spożytkowania. Bony – standardowo – są przeznaczone do wymiany na konkretny towar bądź usługę, natomiast kartę przedpłaconą można wykorzystać w dowolny sposób. Tym samym można w ogólności stwierdzić, iż obdarowanie pracownika bonem skutkuje, co do zasady, mniejszą swobodą zarządzania otrzymanymi środkami, podczas gdy karta prepaid nie zawsze wiąże się z podobnymi ograniczeniami. Przy czym, istnieje oczywiście możliwość zakreślenia określonej puli towarów czy usług, które przy jej pomocą można nabyć. Wskazać jednak należy, iż pomimo faktycznych podobieństw lub różnić co do ich przeznaczenia, to co może być odrębne dla ww. form motywowania pracowników, to występujące po ich stronie (tj. obdarowanych) implikacje podatkowe. I. Bony podarunkowe i karty prepaid finansowane ze środków obrotowych Wystąpienie przychodu po stronie obdarowanego pracownika – w sytuacji, gdy bon lub karta prepaid została sfinansowana ze środków obrotowych – nie jest sytuacją w pełni oczywistą. Przytoczenia w tym miejscu wymaga wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. o sygn. K 7/13, który rozstrzygnął kwestię rozumienia pojęcia ,,nieodpłatnych świadczeń” w kontekście świadczeń pracowniczych. Zgodnie z jego treścią, mimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika, bez ustalonej za nie zapłaty, jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu. Zgodnie z przedmiotowym wyrokiem spośród nieodpłatnych świadczeń za przychód mogą być uznane te, które łącznie spełniają trzy następujące kryteria: zostały spełnione za zgodą pracownika (tj. skorzystał z nich w pełni dobrowolnie); zostały spełnione w jego interesie i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść; korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich). Mając powyższe na uwadze, przyjmuje się niekiedy, iż przekazanie pracownikowi karty podarunkowej nie generuje po jego stronie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia – jako że wręczenie benefitów tego rodzaju może zwiększać efektywność i wydajność wykonywanych przez nich zadań, co natomiast przekłada się na zabezpieczenie przychodów pracodawcy. Oczywiście dostrzegalne są także głosy przeciwne, tj. profiskalne, w myśl których przekazanie wiąże się z powstaniem przychodu. Jednocześnie można wskazać – co także ma w istocie swoje źródło w powyżej wskazanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego – iż można spotkać się również z poglądem, że przekazywane pracownikom upominki (często w ujęciu szerszym niż tylko bony czy karty prepaid), mają charakter darowizny. Konsekwencją takiego poglądu jest wyjście spod reżimu ustawy o PIT, na rzecz ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wiąże niestety równolegle z brakiem możliwości rozpoznania kosztu uzyskania przychodu przez pracodawcę (art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT/22 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT). Podsumowując powyższe można w ogólności wskazać, iż implikacje podatkowe przekazania pracownikom bonów podarunkowych czy kart prepaid, które zostały uprzednio sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy, faktycznie mogą być różne – w zależności od zaistniałego stanu faktycznego. Niemniej jednak co istotne w tym zakresie, rozbieżności te nie są determinowane rodzajem przekazywanego benefitu, lecz okolicznościami temu towarzyszącymi, włączając w to motywację pracodawcy. Podkreślenia wymaga także fakt, iż przedmiotowe wydatki, jako uznawane za tzw.,,koszty pracownicze”, co do zasady, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu pracodawcy. Zgodnie z ogólną zasadą uznawania wydatku za koszt podatkowy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (odpowiednio art. 23 ust. 1 ustawy o PIT). Przyjmuje się przy tym, iż koszty pracownicze, co do zasady, spełniają te kryteria. II. Bony podarunkowe i karty prepaid finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż ustawodawca zdecydował się na bezpośrednie wyłączenie bonów, talonów i innych znaków, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi, spod zakresu ww. zwolnienia przedmiotowego. Powyższe nie budzi także wątpliwości organów podatkowych (co potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2020 r. o sygn. jak również sądów administracyjnych (wyrok NSA z dnia 4 lutego 2016 r. o sygn. II FSK 1463/14). Natomiast, równie istotne w kontekście poczynionych rozważań, zgodnie z przykładową interpretacją indywidualną z dnia 18 czerwca 2020 r. o sygn. karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikom) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę należy co do zasady uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych. W świetle powyższego – w odróżnieniu do bonów podarunkowych i kart prepaid sfinansowanych ze środków obrotowych – implikacje podatkowe przekazania ich w sytuacji, gdy zostały sfinansowane z ZFŚS, nie są tożsame. Przy czym, w tym przypadku, to one (tj. bony i karty prepaid), a nie ewentualne inne okoliczności, stanowią same w sobie kryterium różnicujące te konsekwencje. Mianowicie: otrzymanie bonów (talonów i innych znaków, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi) – nie stanowi podstawy do skorzystania ze zwolnienia, a co za tym idzie – generuje przychód po stronie pracownika, otrzymanie kart prepaid – uprawnia do skorzystania z dobrodziejstwa art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, a co za tym idzie, płatnik nie ma obowiązku obliczania, pobierania i przekazywania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów pracownika wynikających z otrzymania karty przedpłaconej (pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek wskazanych przez ustawodawcę w tym przepisie). Podkreślić także należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT (analogicznie art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PIT), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Na marginesie można wskazać, iż zgodnie z art. 52l pkt 3 ustawy o PIT – wprowadzonego mocą ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw – limit analizowanego zwolnienia przedmiotowego (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT), wynosi w 2020 i 2021 r. 2 000 zł. Zgodnie z interpretacją indywidulną z dnia 18 czerwca 2020 r. o (…) limitem objęto również świadczenia wypłacone w okresie od 1 stycznia do 30 marca 2020 r. Tak więc, jeżeli przed wejściem w życie powyższego przepisu dokonywane były wypłaty świadczeń z uwzględnieniem dotychczas obowiązującego limitu zł, to płatnik nie koryguje zaliczek na podatek dochodowy pobranych od nadwyżki ponad zł. Natomiast wykazując przychody pracownika w informacji PIT-11 za 2020 r. płatnik powinien uwzględnić już nowy limit zł, zaś kwotę zaliczki od świadczeń przekraczających zł, pobraną w okresie od 1 stycznia do 30 marca 2020 r., wykazać w sumie zaliczek pobranych przez płatnika od przychodów ze stosunku pracy. Podatnik nadpłacony podatek odzyska poprzez zeznanie roczne. Paula Kołodziejska, aplikant radcowski, Weronika Niklewicz, asystent doradcy podatkowego BG TAX & LEGAL
Citi Handlowy jako pierwszy bank w Polsce i Europie wprowadza nowe funkcjonalności na kartach przedpłaconych - prezentację salda po transakcji na rachunku oraz częściową autoryzacjęJedną z częściej wybieranych przez przedsiębiorców form wspierania pracowników są obecnie karty podarunkowe i karty przedpłacone. Jest to wygodny i prosty w realizacji benefit, który z pewnością spełni potrzeby pracowników różnych branż. Trzeba jednak pamiętać, że stanowi on przychód wynikający ze stosunku pracy. Może go zatem dotyczyć obowiązek podatkowy. Dowiedz się, jakie korzyści niesie za sobą podarowanie pracownikom karty podarunkowej lub wirtualnej, oraz czy po zakupie tego rodzaju benefitu, firma zostanie zwolniona z określonej kwoty podatku dochodowego. Karta Podarunkowa i Wirtualna – co warto wiedzieć? Wachlarz dodatkowych bonusów, które oferują przedsiębiorcy swoim pracownikom, jest dziś dość rozbudowany. Rosnąca popularność kart podarunkowych i przedpłaconych wynika stąd, że dają one pracownikowi dużą swobodę w wykorzystaniu środków znajdujących się na karcie. Z tego względu umożliwia zrealizowanie indywidualnych planów oraz marzeń wszystkich pracowników, niezależnie od wieku, zainteresowań i własnych potrzeb. Wiąże się to z wieloma właściwościami kart podarunkowych i wirtualnych, o których przeczytasz w poniższych akapitach. Podatek dochodowy od kart podarunkowych Szeroka sieć akceptacji Karta podarunkowa i wirtualna pozwala na realizowanie płatności w wielu punktach sprzedaży, w tym w najpopularniejszych sklepach i marketach. Szerokie zastosowanie kart pozwala dostosować benefit do różnych grup pracowniczych i ich indywidualnych potrzeb, co świadczy o pełnej swobodzie korzystania z kart podarunkowych i wirtualnych. Nieograniczone płatności w Polsce i za granicą Karta podarunkowa oraz wirtualna umożliwia bezpieczne płatności internetowe, oraz te w sklepach stacjonarnych, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Pozwala również na szybkie i proste wypłacanie gotówki z bankomatu, a środki na karcie objęte są ochroną Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Cyfrowa forma Karta wirtualna zachowuje w pełni cyfrową formę, co jest zdecydowanie dużym udogodnieniem zarówno dla pracownika, jak i działu HR. Bezpośrednie przesłanie benefitów w postaci kart wirtualnych przez e-maila, nie generuje dodatkowych kosztów logistyki i dostawy. Mimo wielu wartości, jakie mają karty podarunkowe i wirtualne, należy pamiętać, że fiskus może upomnieć się o podatek dochodowy także od takiego upominku. Jest to w dużej części zależne od źródła finansowania i rodzaju przyznanego benefitu pracowniczego. Sprawdź, w jakich sytuacjach masz możliwość zwolnienia z podatku dochodowego. Dodatkowe świadczenia od zakładu pracy – zarówno pieniężne, jak i rzeczowe – są przychodem ze stosunku pracy. Oznacza to, że bilety na wydarzenia kulturalne lub sportowe, paczki, czy karty przedpłacone, mogą być objęte obowiązkiem podatkowym. Zwolnione z podatku dochodowego mogą być benefity, które finansowane są między innymi ze środków obrotowych firmy, czyli środków przeznaczonych na prowadzenie działalności oraz z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS). Benefity, o których mowa mają charakter socjalny i nie przekraczają określonego na rok limitu (od 2018 roku jest 1000 zł, należy jednak pamiętać, że w wyniku postanowień przyjętych w ramach tarczy antykryzysowej, wartość ta wzrasta w latach 2020-2021 do 2000 zł). Karta przedpłacona jest rodzajem karty płatniczej. Dokonywane nią transakcje są autoryzowane do wysokości salda, które jest zasilone przed przekazaniem karty pracownikowi. Zasada jej funkcjonowania, jak i bezpieczeństwo środków jest zbliżone do tradycyjnej karty debetowej. Można nią zapłacić za wybrany towar lub usługę, bez żadnych ograniczeń. Dlatego jest ona traktowana jako świadczenie pieniężne. Zatem jeśli została sfinansowana z ZFŚS, to od 2020 roku przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego do kwoty 2000 zł na pracownika (w całym roku podatkowym). Karta prezentowa to nie środek płatniczy Inaczej sytuacja wygląda w przypadku kart podarunkowych na prezent (o określonym nominale, do konkretnej sieci sklepów, w których można je wymienić na towar lub usługę). Są to de facto bony towarowe, a różnią się od nich jedynie nośnikiem (jest nią karta magnetyczna). Fiskus nie traktuje ich zatem jako świadczeń rzeczowych, lecz jako znaki uprawniające do wymiany na konkretny towar lub usługę. W rozumieniu urzędu skarbowego nie są one także środkiem płatniczym. Nie przysługuje w tym wypadku zwolnienie z obowiązku podatkowego. Warto dodać, że jeśli pracodawca chce przekazać karty podarunkowe lub przedpłacone emerytom (byłym pracownikom firmy), zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 proc. pobierany jest wówczas (bez względu na źródło finansowania), gdy wartość benefitu przekracza 3000 zł. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy? W przypadku kart przedpłaconych, aby ocenić wysokość ewentualnego podatku dochodowego, pracodawca powinien zsumować wszystkie świadczenia rzeczowe i pieniężne wypłacone pracownikowi od początku roku, które zostały sfinansowane z ZFŚS. Obowiązek podatkowy pojawia się w momencie, gdy wartość benefitów przekroczy 2000 zł. Od tej nadwyżki powinna zostać pobrana od pracownika zaliczka na podatek dochodowy. Podsumowanie Karty podarunkowe są jednym z coraz częściej wybieranych benefitów przez pracodawców. Podarowanie ich pracownikom zdecydowanie odciąża ich budżet domowy oraz dopasowany jest do większości osób, gdyż szeroka sieć akceptacji pozwala na zrealizowanie zakupów we wszystkich sklepach. Karty podarunkowe, które finansowane są z ZFŚS, są również dużą korzyścią dla firmy, gdyż zwalniają pracodawcę z podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 2000 zł. Jeżeli chcesz obdarować pracowników drobnym upominkiem, który z pewnością zapadnie w pamięć, będzie wsparciem finansowym, a jednocześnie zwolni Cię z płacenia podatku dochodowego, postaw na sprawdzone karty podarunkowe dla pracowników. Wypełnij formularz już teraz! Zainteresowała Cię nasza oferta? Wypełnij formularz poniżej, a skontaktujemy się z Tobą, by porozmawiać o Twoich potrzebach i zaproponować najnowocześniejsze i najciekawsze rozwiązania na rynku.Karty są zwolnione z podatku dochodowego (PIT) od osób fizycznych do kwoty 2000 zł rocznie / pracownika. W sytuacji kryzysu, optymalizacji budżetu firmowego lub awersji do wszelkich cięć w sferze socjalnej może to stanowić argument dla działów HR przemawiający za wyborem kart, a nie standardowych bonów podarunkowych. W zbliżającym się okresie świąteczno – noworocznym wielu pracodawców daje swoim pracownikom prezenty. Wśród upominków przekazywanych z okazji świąt najczęściej pojawiają się paczki żywnościowe, bony i talony, karty przedpłacone, ale także środki finansowe wypłacane w gotówce. Dodatkowo, część pracodawców przekazuje dzieciom pracowników paczki mikołajkowe. Z punktu widzenia przepisów podatkowych, działania te mogą powodować różnego rodzaju konsekwencje zarówno w PIT i CIT, jak również w VAT. Liczy się źródło finansowania Świąteczne prezenty dla pracowników mogą być co do zasady finansowane w dwojaki sposób. Pracodawca może je sfinansować albo ze środków obrotowych firmy, albo z pieniędzy pochodzących z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej: zfśs). Należy mieć na uwadze, że każde z tych dwóch rozwiązań ma wpływ na sposób opodatkowania oraz oskładkowania przekazywanych świadczeń. Zwolnienie do limitu 380 zł W celu sfinansowania świadczeń udzielanych zatrudnionym osobom w okresie przedświątecznym większość pracodawców korzysta ze środków zgromadzonych w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych >patrz ramka. W zależności od tego, jaką postać będzie miało dane świadczenie, różne będą tego konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w zakresie składek na ubezpieczenia społeczne. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, zwolniona z podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zfśs lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwot 380 zł. Rzeczowymi świadczeniami nie są: bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Bony towarowe Jeśli pracownik otrzyma bony towarowe, których zakup zostanie sfinansowany z zfśs, to wówczas – jak wynika to wprost z ww. przepisu – nie ma do nich zastosowania omówione zwolnienie. Tym samym, cała wartość bonów jest przychodem pracownika podlegającym opodatkowaniu. Przykład Firma A przekazała pracownikowi bon towarowy. Jego wartość to 250 zł. Zapłaciła za bon pieniędzmi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponieważ wartość otrzymanych bonów towarowych nie podlega zwolnieniu od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, firma A musi doliczyć do przychodu pracownika i opodatkować całą wartość bonu, czyli 250 zł. Karta przedpłacona Można zauważyć, że w ostatnich latach wielu pracodawców rezygnuje z przekazywania bonów towarowych na rzecz kart przedpłaconych. Wynika to z korzystniejszych podatkowo rozwiązań w przypadku przekazania tego rodzaju świadczenia. Karta przedpłacona jest rodzajem karty płatniczej, która jest zbliżona do karty debetowej. W konsekwencji, kartę tę należy uznać za świadczenie pieniężne, które w przypadku sfinansowania z zakładowego funduszu w związku z finansowaniem działalności socjalnej, podlega zwolnieniu do wysokości 380 zł rocznie zgodnie z przepisami ustawy o PIT. Stanowisko to zostało potwierdzone w licznych orzeczeniach i interpretacjach organów podatkowych. Przykład Firma A przekazała pracownikowi kartę przedpłaconą. Jej wartość wyniosła 400 zł. Zapłaciła za nią pieniędzmi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Jako że wartość otrzymanych świadczeń pieniężnych podlega zwolnieniu od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT do wysokości 380 zł rocznie, firma A musi doliczyć do przychodu pracownika i opodatkować tylko różnicę wartości karty, czyli kwotę 20 zł (400 zł – 380 zł). Paczki pod choinkę Paczki świąteczne finansowe ze środków zfśs, w ramach finansowania działalności socjalnej, są zwolnione z opodatkowania do kwoty 380 zł. Wielu pracodawców przekazuje paczki mikołajkowe również dzieciom pracowników. Organy podatkowe wskazują, że w takiej sytuacji to pracownik osiąga przychód, gdyż dziecko nie otrzymałoby paczki świątecznej, gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy. Tym samym, przekazując paczkę dziecku pracownika, można zastosować zwolnienie od podatku dochodowego przewidziane dla pracowników. W takim przypadku należy uznać, że limit 380 zł będzie miał również zastosowanie w omawianej sytuacji, tj. otrzymania paczek przez dzieci pracowników. Przykład Firma A przekazała dzieciom pracowników paczki mikołajkowe. Wartość każdej paczki to 150 zł. Firma A zapłaciła za nie pieniędzmi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Jako że wartość otrzymanych świadczeń rzeczowych podlega zwolnieniu od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT do wysokości 380 zł rocznie, a było to jedyne świadczenie przekazane pracownikom z zakładowego funduszu w tym roku, pracodawca nie musi doliczać wartości paczki do przychodów pracowników. Bez składki ZUS Jeżeli pracownik otrzyma od pracodawcy świadczenie sfinansowane z zfśs, to od jego wartości nie zostaną naliczone składki na ubezpieczenia społeczne. Taki rodzaj świadczenia, tj. uzyskanego ze środków funduszu, korzysta bowiem ze zwolnienia ze składek ubezpieczeniowych (zarówno społecznych, jak i zdrowotnej). Jak wynika z § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej określającego szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy tej nie stanowią świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Warto nadmienić, że przepis wyłączający z podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych świadczenia sfinansowane ze środków zfśs nie wprowadza żadnego ograniczenia kwotowego zwolnienia ze składek. Nie określa też żadnych obostrzeń w kwestii momentu przekazania świadczenia oraz jego formy. Dlatego niezależnie od tego, jaką postać będą miały świadczenia sfinansowane z zfśs, a więc tego czy będą to paczki, bony towarowe, czy karty przedpłacone oraz tego, jaką będą miały wartość, nie podlegają one oskładkowaniu. Z firmowej kasy Pracodawcy, którzy nie posiadają w swojej strukturze zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a zamierzają przekazać pracownikom różnego rodzaju prezenty świąteczne takie jak paczki, bony towarowe lub karty przedpłacone, mogą sfinansować je ze środków obrotowych firmy. Jeżeli zakup zostanie sfinansowany w całości lub części ze środków obrotowych, to wartość prezentu jest przychodem ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu. Przepisy podatkowe nie przewidują żadnego zwolnienia w tym zakresie. Co więcej, od tej wartości należy również naliczyć pracownikom zarówno składki na ubezpieczenia społeczne, jak i składkę zdrowotną. Świadczenia dla pracowników sfinansowane ze środków obrotowych firmy nie zostały bowiem wyłączone z podstawy wymiaru składek. Przykład Firma A dała pracownikowi świąteczną paczkę. Jej wartość wyniosła 100 zł. Firma zapłaciła za nią pieniędzmi ze środków obrotowych firmy. Ponieważ zarówno przepisy podatkowe, jak również przepisy składkowe nie przewidują żadnego zwolnienia w tym zakresie, firma musi doliczyć do przychodu pracownika i opodatkować kwotę 100 zł. Kwota ta będzie również podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Podarunki dla emerytów i rencistów Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT, wolne od podatku są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł. Oznacza to, że otrzymane przez emerytów i rencistów paczki, ale także bony towarowe korzystają ze zwolnienia od podatku bez względu na to, czy ich zakup zostanie sfinansowany z zfśs, czy ze środków obrotowych. Ich opodatkowanie wystąpi dopiero, gdy roczna wartość świadczeń przekroczy kwotę 2280 zł. Od nadwyżki ponad tę kwotę należy pobrać 10-proc. zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Przedsiębiorca ujmie w kosztach Możliwość zaliczenia wartości prezentów przekazanych pracownikom do kosztów uzyskania przychodów zależy w głównej mierze od źródeł finansowania. Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 16 ust. 1 ustawy CIT). Tym samym, prezenty, bony, czy też karty przedpłacone przekazywane pracownikom z okazji świąt i zakupione ze środków obrotowych pracodawcy są w tej sytuacji kosztem uzyskania przychodów pracodawcy. Wydatki poniesione na ten cel, tak jak większość kosztów pracowniczych, mają związek z przychodami jednostki i nie zostały wymienione w katalogu kosztów niepodatkowych. Spełniają zatem warunki stawiane kosztom podatkowym przez przepisy ustaw podatkowych. Inaczej jest gdy pracodawca finansuje prezenty dla pracowników ze środków pochodzących z zfśs. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 22 ust. 1p pkt 2 tej ustawy. Kosztem uzyskania przychodów są natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 7a ustawy o PIT podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Tym samym, wartość sfinansowanych z zfśs prezentów dla pracowników nie stanowi kosztu dla pracodawcy, natomiast kosztem jest sam odpis na ten fundusz. Sprawiedliwie nie znaczy każdemu po równo Aby prezenty świąteczne dla pracowników mogły być sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, powinny zostać spełnione określone warunki. Przede wszystkim, przekazywane przez pracodawcę prezenty świąteczne muszą stanowić element działalności socjalnej firmy. Zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, działalność socjalna może być realizowana w formie pomocy materialnej lub rzeczowej. Ponadto, prawo do wydatkowania środków funduszu na zakup prezentów dla pracowników powinno wynikać z regulaminu gospodarowania środkami zakładowego funduszu. Trzeba również pamiętać o tym, aby wartość wręczanych prezentów była zróżnicowana, w zależności od sytuacji życiowej i materialnej pracowników. Wynika to wprost z podstawowej zasady dysponowania środkami zakładowego funduszu, określonej w art. 8 ust. 1 ustawy o zfśs. . 447 390 72 410 309 264 162 102